သူ႕ရဲ႕လက္ဖေနာင့္အႏွိပ္
ဘယ္ေျခရြရြေလးနင္းမွ
အသက္ရႈေခ်ာင္သလုိလုိ
ေလေကာင္းေလသန္႔ရသလုိလုိ ။
ကၽြန္မတုိ႔ကထုိင္လုိက္ေနတာပါ
ရွင္တုိ႔ကုိ အသက္ေတြ
ရာထူး စည္းစိမ္ေတြပုံအပ္ထားေလ ။
ေနာက္ျပန္ၾကည့္မေနပါနဲ႔
က်န္ခဲ့တာကုိခ်န္ထားခဲ့ရုံေပါ့
ေရွ႕ကလူေတြကလည္း
စည္းကမ္းမဲ့လမ္းေၾကာပိတ္လုိ႔
ေနာက္ကလူေတြကလည္း
အခြင့္အေရးအျပည့္လမ္းေတာင္းလုိ႔ ။
စည္းကမ္းဆုိတဲ့စာရြက္ႀကီးကပ္ၿပီး
နည္းနည္းေတာ့ေသာက္ထားေသးတယ္ေပါ့
ဒါေပမယ့္..ရွင္တုိ႔ကလမ္းေၾကာကၽြမ္းပါတယ္
မေမာင္းလည္းမူးေနၾကမုိ႔လား ။
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕တစ္ေထာက္နားစခန္းတုိင္းမွာ
ရွင္တုိ႔ကအမြန္အျမတ္ေတြကုိ
အလွ်ံအပယ္စားၾက
ေခါက္ခ်ဳိးက်ေနတဲ့သီအုိရီတစ္ခုလုိ
ကၽြန္မတုိ႔ကထုိင္ၾကည္ရ ။
အဓိကကေတာ့ခရီးဆုံးေရာက္ဖုိ႔ပါ
တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ႏွစ္ဆျပန္မေလ်ာ္ပါနဲ႔
ကၽြန္မတုိ႔လူမ်ဳိးကသေဘာထားႀကီးပါတယ္ ။
ရွင္နားေထာင္ေနတဲ့သီခ်င္းသံကုိ
နည္းနည္းေလးတုိးလုိက္ပါ
ေနာက္မွာ..
ကေလးေတြငုိကုန္ၿပီ
မနက္ျဖန္ဆုိေက်ာင္းဖြင့္ၿပီ
ေဆးရုံႀကီးကုိအခ်ိန္မီေရာက္ပါ့မလားဆုိတဲ့အသံေတြ ။ ။
ေမာင္ခန္႔ေျမ ( ထီလာ )
Write a comment
Posted via Blogaway
Mandalay Time
0 comments:
Post a Comment