လေရာင္ေပ်ာက္
ညဥ့္လယ္ေရာက္မွ
႔သည္းထန္စြာရြာတဲ့မုိး
သစ္ကုိင္းေတြကုိခ်ဳိးလုိ႔..။
အဲ့ဒီလုိ..

ညေပါင္းအနႏၱနဲ႔
လူေပါင္းေျမက္မ်ားစြာထဲက..ငါ။

ဟုတ္တယ္.။
အတုအစစ္မကြဲျပားတဲ့
ညနက္နက္ေတြေအာက္မွာ
အိပ္မက္ေၾကြေတြေကာက္ဖုိ႔ေစာင့္ရင္း
ရထားလာခ်ိန္နီးမွ
ကုိင္ထားတဲ့လက္မွက္ျပန္ၾကည့္မိတယ္..။

ေမာင္ခန္႔ေျမ (ထီလာ)

ေကာင္းကင္ကုိ
ေမာ့ၾကည့္တုိင္း
အေတြးထဲက
ပုံရိပ္မဲ့လတစ္စင္းက
ထင္းထင္းထင္လုိ႔...။

အာရုံတစ္ခုရဲ႕
ဆြဲငင္ရာလုိက္ရင္း
က်ဳိးေၾကသြားတဲ့
ခံစားမႈေတြကုိ
ဘယ္လုိစုစည္းရပါလိမ့္..။

ခပ္ဖြဖြ..တီးတုိး
တုိင္တည္ရြတ္ဆုိခဲ့တဲ့
စကားလုံးေတြကလည္း
ေတာင္သမန္အိပ္မက္ရဲ႕
မယ္ဇယ္တန္းမွာ
က်က်န္ခဲ့ၿပီထင္ပါရဲ႕..။

ဘာသာေဗဒ
နားမလည္သူတစ္ဦးအတြက္
မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းရဲ႕
ဆုံမွတ္ကုိလုိက္ရွာရင္း..
ကန္ေတာ္ႀကီးမွာ..ေတြ႕ႏုိးႏုိး
ေရႊျပည္မုိးမွာ..ရွိႏုိးႏုိး
မဇၥ်ိမမွာ..ခုိႏုိးႏုိးနဲ႔
ေျခရာဖ်က္..မုိးဖြဲဖြဲ
ရင္ခြင္ေပ်ာက္ညမ်ား...။

ဟသၤာနန္းေတာ္ထဲက
မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ့
အျဖဴေရာင္ေလေတြကုိ
ရႈရႈိက္ရင္း
က်ဳံးေရျပင္ကုိငုံ႔ၾကည့္မိပါရဲ႕..
လတစ္စင္း
ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္လာမလဲေပါ႔..။

ေမာင္ခန္႔ေျမ (ထီလာ)






အစုန္..အဆန္
အတက္..အဆင္း
အထြက္..အ၀င္
အသြင္း..အထုတ္နဲ႔
အသက္ရႈသံမ်ားေအာက္က
မီးေတာက္ေနတဲ့ရုပ္၀တၳဳေပါင္းမ်ားစြာ..။

မီးဆုိတာေလာင္တတ္တဲ့အမ်ဳိး
ေလာင္ၿပီဆုိမွေတာ့ေတာက္ၿပီေပါ့..။
အသိမဲ့မီးေတာက္ေတြ..
သတိမဲ့မီးေတာက္ေတြ..။

မသိမႈဆုိတဲ့မႈန္၀ါး၀ါး
မီးေတာက္တစ္ခုေၾကာင့္
ငါမဟုတ္တဲ့ငါကုိ..ငါထင္တဲ့
လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားမႈေတြႀကီးထြားၾက..။

အာသာရမၼက္ျပင္းျပင္း
မီးေတာက္တစ္ခုေၾကာင့္
ကုိလုိနီနယ္ေျမေတြ
အၿပိဳင္အဆုိင္ရွာေဖြၾက..
စီးပြားေရးေစ်းကြက္ေတြ
ခ်ဲ႕ထြင္ၾက..။

အာဃာတျပင္းျပင္း
မီးေတာက္တစ္ခုေၾကာင့္
ႏူးကလီးယားလက္နက္ေတြ
အၿပိဳင္အဆုိင္တပ္ဆင္ၾက
ဘာသာေရးစစ္ပြဲေတြဆင္ႏႊဲၾက..။

သံသရာတစ္ေလွ်ာက္
ေတာက္..ေတာက္လာတဲ့
မီးေတာက္ေတြ...
မီးေတာက္ေတြ...။
အဲ့ဒီ...
မီးေတာက္ေတြၾကား
အုိဇုန္းလႊာဟာပါးသထက္ပါးလုိ႔..
ကမၻာႀကီးဟာျပားသထက္ျပားလုိ႔..။

ေဟာ..
ဟုိမွာ..
မီးေတာက္ေတြၾကားက
သစ္ပင္တစ္ပင္..။
ႏွစ္ေပါင္းအသေခ်ၤရင္းလုိ႔
တစ္ကုိယ္တည္းတူး..
တစ္ကုိယ္တည္းဆြ...
အရုိးေတြေကၽြး..
အေသြးေတြေလာင္းၿပီး
စုိက္ခဲ့တဲသစ္ပင္တစ္ပင္..။

ယခုခ်ိန္ထိ
ေအးလုိ႔...
ၿငိမ္းလုိ႔...
ၿငိမ္လုိ႔..
အပၸမာေဒန
သမၸာေဒထ ဆုိတဲ့
သစ္ရြက္ေတြေျခြခ်လုိ႔...။

ေမာင္ခန္႔ေျမ (ထီလာ)




ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္တဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ္ကုိေစ့ေစ့စပ္စပ္ငုံ႔ၾကည့္လုိ႕...။


စူးစူးစုိက္စုိက္ငုံ႔မၾကည့္ျဖစ္တဲ့
ေျမျပင္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ္ကုိစူးစူးစုိက္စုိက္ေမာ့ၾကည့္လုိ႕..။


ေသေသခ်ာခ်ာခုိင္းေစမထားတဲ့
ေျခဖ၀ါးႏွစ္ခုက
ကၽြန္ေတာ္ခႏၶာကုိေသေသခ်ာခ်ာသယ္ေဆာင္လုိ႔..။


တိတိက်က်ေက်ာခုိင္းထားတဲ့
ေသျခင္းတရားက
ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာတိတိက်က်လာရပ္လုိ႕...။


ဟုတ္တယ္..။
ဒီအဆုိဟာေယဘုယ်အားျဖင့္မွန္တယ္..
စၾကာ၀ဠာႀကီးလည္းလက္ခံတယ္..
သမုဒၵရာႀကီးလည္းေထာက္ခံတယ္..
ကၽြန္မကလည္းမျငင္းဘူး..။




ငါ..ေ၀တဲ့အခ်ိန္
အရိပ္ခုိ
အရြက္စား
နားလုိလည္းနားေပါ႔...။

ငါ..ေၾကြတဲ့အခ်ိန္
အရြက္မေ၀
အရိပ္ပါး
သြားလုိလည္းသြားေပါ့..။

ငါကေတာ့..
ေ၀တစ္ခါ
ေၾကြတစ္လွည့္နဲ႔
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကုိရွာ
သစ္တစ္ပင္ရဲ႕သံသရာမွာ
သံသရာဆုိတာ...။
သစ္တစ္ပင္ရဲ႕သံသရာမွာ
သံသရာဆုိတာ...။





အဲ့ဒီ...
အကၡရာႏွစ္လုံး
ငါ့..ျပံဳးျပံဴးျပ
မုန္းလုိ႔မ၀...
ခ်စ္လုိ႔မရ...။



 

အတၱကုိအတၱနဲ႔ထုပ္
မသိစိတ္တုိ႔မုိးမခ်ဳပ္ခင္
လမင္းကုိဖမ္းဆုပ္ဖုိ႔
ေကာင္းကင္မွာဟန္ေရးလုပ္တယ္။

လမင္းတပ္မရဲ႕
ဦးေခါင္းမွာစုိက္ထားတဲံ့အလံျပာ
ေ၀ဒနာနဲ႔ေထြးရစ္
အေတြးသစ္နဲ႔စေတး
ဟမၼဴရာဘီကုိေက်ာေပးခဲ့တယ္။

ပြဲကေတာ့ပြဲေကာင္းတစ္ပြဲပါ..။
မုိးတၿဖိဳက္ၿဖိဳက္
မီးတမုိက္မုိက္မွာ
ရႈိက္ခဲ့တဲ့စီးကရက္ဇာတ္လမ္း
ရင္ကြဲပန္းတစ္ပြင့္
နင္းေခ်ပစ္ေပါ့..။

ငါကေတာ့..
မုိးသည္းတစ္ညအျပန္လမ္းအတြက္
ေကာင္းကင္ႏွစ္ထပ္ထပ္
အိပ္မက္အနမ္းရြက္ၿပီး
ပင္လယ္တုကုိျဖတ္သန္း
ပြဲသိမ္းဇာတ္လမ္းကုိ

၀င္သက္မဲ့ကဗ်ာခန္းမွာထားခဲ့တယ္..
ပြဲသိမ္းဇာတ္လမ္းကုိ
ပြဲသိမ္းဇာတ္လမ္းကုိ
ပြဲသိမ္းဇာတ္လမ္းကုိ
၀င္သက္မဲ့ကဗ်ာခန္းမွာထားခဲ့တယ္..။




အေမေရ..
အေမဆုိသိပ္ခဲ့တဲ့
အိပ္ယာ၀င္သားေခ်ာ့ေတး
"မိတၳီလာကန္ေတာ္ေအာက္က
ဖားကေလးေတြေကာက္ခါေပး"တဲ့။
အဲ့ဒီေတးေတြျပန္ျပန္ေတြး
သားရင္ေတြေအး..ေအးေနဆဲပါအေမ။

ငါ့သားေရ..
"မင္းမဆုိးနဲ႔..မခုိးနဲ႔..မတုိက္နဲ႔..မရုိက္နဲ႔.."တဲ့။
ဥမမည္စာမေျမာက္
လူလားမေျမာက္တေျမာက္အခ်ိန္မွာ
အေမဆုံးမခဲ့တဲ့စကား
သား..ၾကားေနဆဲပါအေမ။

ဒီလုိနဲ႔...
အေမအဆုံးအမေတြကုိႏွလုံးသြင္းရင္း
ေလာကျမစ္တစ္စင္းထဲခုန္ဆင္း
ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲကမ္းလင့္ျခင္းမွာေလွ်ာက္
အမွန္တရားရဲ႕ေျခရာကုိေကာက္ခဲ့တယ္..အေမ။

 အေမေရ..
သားေလ...
လေရာင္မနမ္းတဲ့ကြန္ဒုိမီယံအခန္းက
လူအခြင့္အေရးငုံ႔မၾကည့္သူေတြကုိႏႈတ္ဆက္..
အထိမ္းအကြပ္မရွိႀကီးထြားလာတဲ့ဂုဏ္ဓနေတြကုိ
ကုိယ္က်င့္တရားဆုိတဲ့ေပတံနဲ႔မတုိင္းတာသူေတြနဲ႔လမ္းခြဲ..
က်န္းမာေရးခ်ိုဳ႕တဲ့ေနတဲ့ကမၻာႀကီး
နာလန္မထႏုိင္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့
ကုိယ္က်ဳိးရွာအတၱ၀ါဒီေတြကုိေက်ာေပးရင္း
အျပာေရာင္လူယဥ္ေက်းေတြရဲ႕အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ
အျပာေရာင္ကဗ်ာေတြကုိ
မပီကလာနဲ႔တီတီတာတာရြတ္တတ္ေနၿပီ..အေမ။

ဒီလုိ..
ကဗ်ာေတြရြတ္ျခင္းရဲ႕အက်ဳိးဆက္
မာသာထရီဆာကုိခ်စ္တတ္လာတယ္..အေမ။
ဒုိင္ယာနာကုိမမုန္းရက္..
စုငိဟာရကုိေလးစားျမတ္ႏုိး..
ၿပီးေတာ့..
သားတုိ႕ႏုိင္ငံက
အျဖဴေရာင္သမုိင္းနဲ႔လူေတြ...
အျဖဴေရာင္သမုိင္းနဲ႔လူေတြ..။

အေမေရ...
သားေလ..
ေဘာင္ခတ္ခံထားရတဲ့
ပုံေသကားခ်ပ္ထဲကခုန္ထြက္ရင္း
အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကုိရွာ
ေအာင္ျမင္မႈဗလာနဲ႔
ေနာင္တေတြတဗုန္းဗုန္း
သင္ခန္းစာေတြအတုံးအရုံးနဲ႕
သူတုိ႔ကုိမုန္းတယ္..အေမ။

ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိေလ
ေသနတ္ေျပာင္း၀ကုိငုံသြားတဲ့
အေဒါ႔ဟစ္တလာကုိမုန္းတယ္..
ကဒါဖီကုိမုန္းတယ္..
မူဘာရက္ကုိေၾကာက္တယ္..
အုိစမာဘယ္လာဒင္ကုိမခ်စ္ဘူး..။
ၿပီးေတာ့..
သားတုိ႕ႏုိင္ငံက
အျဖဴေရာင္သမုိင္းမဲ့လူေတြ..
အျဖဴေရာင္သမုိင္းမဲ့လူေတြ.. .။


အေမေရ..
အေမေျပာေျပာေနတဲ့
ငါ..ၾကားခ်င္တယ္ဆုိတဲ့စကား
အေမနားမွာကပ္ေျပာျပမယ္..အေမ။
သားေလ...
အျဖဴေရာင္သမုိင္းမဲ႔လူေတြကုိမုန္းတယ္...အေမ
 အျဖဴေရာင္သမုိင္းမဲ႔လူေတြကုိမုန္းတယ္...အေမ           
အျဖဴေရာင္သမုိင္းမဲ႔လူေတြကုိမုန္းတယ္...အေမ။
                                     
                                                 ေမာင္ခန္႔ေျမ (ထီလာ)
                                    





 လႈပ္လႈပ္ရွားရွား
 လုပ္လုပ္စားစား..။

 ပ်ိဳ..ျဖာ..ေ၀..ေတာက္..။
 အုိ..နာ..ေသ..ေပ်ာက္..။



ငါဟာ..
ဘုိဟီးမီးယန္းတစ္ေယာက္ပါ။
ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့လမ္းေလွ်ာက္
ေရာက္ခ်င္တဲ့လမ္းေရာက္
ေနာက္မွာမင္းမပါေစရဘူး။

ငါေလ...
ႏွင္းဆီမွ်ားတစ္စင္းနဲ႔
လမင္းကုိပစ္ခြင္းမယ္ၾကံတုိင္း
ထုံထုိင္းထုိင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့...လက္မ်ားနဲ႔
ရင္ခြင္ဟာအျပာေရာင္လဲ့
ကဗ်ာဖြဲ႕ခဲ့ေပါ႔။

ေၾကာက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
ခံစားမႈေတြကုိအေရာင္ဆုိး
ပ်ားရည္ျမစ္တစ္ဆင္းထဲဒုိင္ဗင္ထုိးခုိင္းတဲ့
ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳးသဘင္သည္မ်ား
မင္းအနားမွာကေနမွာကုိေလ..။

မင္းက " လ " တစ္စင္းပါ..
ေကာင္းကင္မွာ " တင့္ "ေနပါ..
ေကာင္းကင္မွာ " ၀င့္ " ေနပါ။

ငါကေတာ့..
ႏွင္းဆီမွ်ားတစ္စင္းနဲ႔
ငါ့ရင္ငါ့ျပန္ျခစ္
နစ္ေနေအာင္ခံစား
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ၾကားမွာအဖ်ားတက္
ဒီတစ္သက္ေပါ့။



ခ်စ္လုိ႔..အ
အလုိ႔..ခ်စ္
အခ်စ္တဲ့..။

ခ်စ္လုိ႔..အသြားသလား
အလုိ႔..ခ်စ္သြားသလား
လား...
...လား
လား...ဆိုတဲ့
အဲ့ဒီအေမး
ဘယ္လုိေျဖမလဲေတြးရင္း
ေတြးရင္း..ေတြးရင္း.
ေရးေရးေလးျမင္
ရိပ္ရိပ္ေလးထင္
မင္းရင္ခြင္လက္ညုိဳးထုိး
အေျဖတစ္မ်ိဳးတုိးခဲ့...။
အမွတ္တမဲ႔
အမွတ္မဲ႔..။


 



ငါ႔..အစာအတြက္
အတၱထမ္းၿပီး
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တယ္။

ကြန္ခ်က္ေအာက္မွာ
ထပြက္လာတဲ့အဆင္မေျပျခင္းမ်ား..
ႏွလုံးသားနင္းေျခသံမ်ား..
ေသာကဒုိင္ဗင္ထုိးသံမ်ား..
ခံစားမႈေလဟုန္စီးသံမ်ား..
အၾကင္နာလႈိင္းခတ္သံမ်ား..။

ေတာက္ေခါက္သံၾကားေတာ့
ကားလိပ္ခ်တယ္။

ကေလးေရ..
ငါ့အစာေလာကႀကီးကေန
ေလာကႀကီးအစာငါျဖစ္ဖုိ႔
သခၤါရတရားကုိ
ငုံထားလုိက္တယ္။



လေရာင္၀င္းပ ၾကယ္ျဖာညလည္း
ရရပါလုိ ငါမဆုိဘူး။

ၾကည္လင္ေအးေပါက္ စမ္းေရေပါက္လည္း
ေသာက္ရပါလုိ ငါမဆုိဘူး။

ႀကီးၾကယ္ခမ္းနား စည္းစိမ္ၾကားမွာ
ခံစားပါလုိ ငါမဆုိဘူး။

ဤေန႔ဤခါ ဤကမၻာမွာ
ငါဟာႏွစ္လုိ ေတာင္းဆုဆုိ၏။

ငါဆုိစကား အေမၾကားရန္
ေျမၾကား၀တိ  ံ ေခတၱၿငိမ္အံ့။

အေမ...
အေမဘ၀ ျဖစ္တုိင္းလွ၍
ဒုကၡမရွိ ေဘးနတၳိႏွင့္
မသိမရ မ၀စကား
မၾကားေစလုိ ေတာင္းဆုဆုိသည္
ဤေန႔မွစ...ျပည့္ေစသား။





လူလည္းခ်စ္
ကဗ်ာလည္းခ်စ္...။
လူခ်စ္ကဗ်ာခ်စ္
မိခင္စစ္..။




စာမ်က္ႏွာေပၚ
မေရာက္ေသးတဲ့ကဗ်ာမ်ား
ျဖန္႔ႀကဲထားတဲ့အခန္း
လွမ္းမည့္သူမရွိ...
နမ္းမည့္သူမရွိ...
လြမ္းမည့္သူမရွိ...
ဒီေန႔ထိေပါ့။

အုိ...
သခင္...
ကဗ်ာဆရာရဲ႕အခန္း
မလွမ္းခ်င္ေနပါ...
မနမ္းခ်င္ေနပါ...
မလြမ္းခ်င္ေနပါ..။
သုိ႔ေသာ္..
ဤစည္းကမ္းကုိလုိက္နာပါ။
သတိ..
လြမ္းတတ္သည္
တံခါးမေခါက္ရ။



ဘ၀..
ထုိအကၡရာႏွစ္လုံး
အျဖဴေရာင္သန္းပါေစသတည္း။

အေမ..
ထုိအကၡရာႏွစ္လုံး
အျပာေရာင္သန္းပါေစသတည္း။

အခ်စ္.
ထုိအကၡရာႏွစ္လုံး
အဓိပၸါယ္သိပါေစသတည္း။

ဆုေတာင္းျခင္း
အနႏၱနဲ႔..
ဘ၀..
အေမ..
အခ်စ္ကုိလက္တြဲ
အိပ္မက္ထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေပါက္မွန္းမသိ
လမ္းကတအိအိ
ေျခဖ၀ါးကမထိတထိ။



လႈိင္းဒဏ္လည္းခံ
ေလထန္လည္းအံတု..။
သူ႔အလွသူထုဆစ္
ပန္ေတာ္က်ဂီတအျဖစ္ေပါ့..။



လည္ျပန္
ရူးသြပ္ခ်င္ပါရဲ႕...။
ဒီဂီတ
ဒီကဗ်ာ
ဒီအိပ္မက္နဲ႔အတူေပါ႔..။

ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုရဲ႕
ဆြဲငင္ရာ..
အာရုံအသစ္တစ္ခုရဲ႕
ထုဆစ္ရာ..
ႏုညံ့မႈတစ္ခုရဲ႕
ေပါက္ဖြားရာ..
လုိက္ေန
ျမင္ေန
ထိေနတဲ့..အေတြးမ်ား။



ေနသာတဲ့ေန႔
ကန္ေရျပင္ထက္
ေငြရည္အုိင္တစ္ကြက္။

တိမ္ထူတဲ့ေန႔တစ္ေန႔
ကန္ေရျပင္မႈန္႔မႈိင္း
အုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းေပါ႔။

ေဟာ..
ေနလည္းသာ
ေလလည္းလာခုိက္
ငါ႔ေျခ..ဦးတုိက္ၾကသည့္
ေငြရည္ကြက္မ်ား...။




အိမ္ေခါင္ေပါက္ေပါက္
ေနေရာင္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ...။

ဧည့္လာနည္းနည္း
မ်က္ႏွာမြဲမြဲ ..။

သစၥာမတ္မတ္
ေမတၱာသြက္သြက္..။


ခလုတ္ထိမွ အမိတတ
ဒုကၡၿငိမွ သတိရရ...။

အေမဆုိတဲ့..
စကားႏွစ္လုံးကေတာ့
 ေလာကမွာအခ်ဳိၿမိန္ဆုံးေပါ့..။



ထုိအကၡရာ
ႏွစ္လုံးျဖင့္..
ျမင္သူ
ၾကားသူ
ထိေတြ႕သူ တုိ႕၏
ႏွလုံးသားတုိ႕သည္
ႏုညံ့သိမ္ေမႊ႕ပါေစသတည္း ။



picoodle.com

အလြမ္းသင့္စကားလုံးေလးမ်ား

ကဗ်ာႏွင့္အိပ္မက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္က်င့္တဲ့ကြ်န္ေတာ္ကအိပ္မက္ထဲလမ္းေလွ်ာက္က်င့္ဖုိ႕ကဗ်ာႏွင့္အတူၾကဳိဆုိပါတယ္။အားလုံးကုိယ္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ခမ္းနားေတာက္ပတဲ့ဘ၀ေတြကုိပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ခင္ဗ်ာ..။

About Me

My Photo
Mg Khant Myay (Htila)
View my complete profile

Followers

အလြမ္းသင့္ရႈိက္သံ

Myanmar Calendar





Pages

You can replace this text by going to "Layout" and then "Page Elements" section. Edit " About "